Κόλπος Μεραμπέλλου

Μέχρι τον 13ο μ.Χ. αιώνα δεν έχουν σωθεί πληροφορίες για τον Αγιο Νικόλαο. Το 1206, φαίνεται πως ο Ερρίκος Πεσκατόρε, γενοβέζος αρχιπειρατής, έχτισε φρούριο πάνω στο ύψωμα, εκεί που βρίσκεται σήμερα η νομαρχία στο λόφο Κεφάλι.
Το φρούριο ονομάστηκε Μιραμπέλλο, γιατί από εκεί η θέα προς ολόκληρο τον κόλπο είναι μοναδική. Το συγκεκριμένο φρούριο πρέπει να ήταν τόσο επιβλητικό, ώστε έδωσε το όνομα Μεραμπέλλο σε ολόκληρη την επαρχία του Αγίου Νικολάου. Ο Πεσκατόρε όμως δεν πρόλαβε να χαρεί το φρούριο του με την σπουδαία θέα, καθώς η Κρήτη πέρασε στα χέρια των Ενετών.
Μέσα στο φρούριο υπήρχε αποθήκη αλατιού, όπου φυλασσόταν με ιδιαίτερη φροντίδα το πολύτιμο προϊόν από τις αλυκές της Ελούντας (λίγο βορειοδυτικά). Από αυτό καταλαβαίνουμε τι αξία είχε τότε το αλάτι για το εμπόριο και γιατί οι Ενετοί διατηρούσαν με κάθε κόστος το μονοπώλιο αλατιού στη Μεσόγειο.
Αμέσως κάτω από το κάστρο απλωνόταν το bogo ή βούργος, δηλαδή τα σπίτια των ντόπιων, αν και πρέπει να φανταστούμε ότι εκείνα τα χρόνια της Ενετοκρατίας ο μικρός οικισμός δεν έφτανε ούτε μέχρι τη λίμνη.
Το φρούριο Μιραμπέλο πέρασε διάφορες φάσεις καταστροφών από σεισμό το 1303 και από πειρατές το 1537, αλλά πάντα ανοικοδομούνταν. Η τελική καταστροφή έγινε τον 17ο μ.Χ. αιώνα, όταν οι Οθωμανοί το πολιορκούν και το κατακτούν μετά από προδοσία.
Το φρούριο ανακαταλαμβάνεται από τους Ενετούς, που όμως δεν καταφέρνουν να το κρατήσουν για πολύ και φεύγοντας το ανατινάζουν.